Wat zijn enkele problemen van het vrouwelijke voortplantingssysteem?
Inhoudsopgave:
- Video van de dag
- Endometriose
- Uteriene fibromen
- Premature ovariumfalen
- Polycysteus ovariumsyndroom
- Vulvovaginitis
Het vrouwelijke voortplantingssysteem is een unieke set organen samengesteld uit de baarmoeder, eileiders, eierstokken en vagina. Wanneer mannelijk sperma een eicel bevrucht dat wordt geproduceerd door de eierstokken, werkt de rest van het vrouwelijke voortplantingssysteem in harmonie om het nieuw gecreëerde embryo te beschermen en te ondersteunen. Problemen met het vrouwelijke voortplantingssysteem kunnen bij sommige vrouwen voorkomen en moeten met een arts worden besproken om de juiste behandeling te bepalen.
Video van de dag
Endometriose
Als het weefsel dat normaal langs de baarmoeder loopt (endometrium) abnormaal buiten de baarmoeder groeit, kan aan een vrouw een medische aandoening worden vastgesteld die endometriose wordt genoemd. Het baarmoederslijmvlies kan groeien op de andere organen van het vrouwelijke voortplantingssysteem en kan ook de blaas of de dikke darm beïnvloeden. Symptomen van endometriose zijn ernstige buikpijn, misselijkheid, een opgeblazen gevoel, diarree, obstipatie of vermoeidheid, vooral tijdens de menstruatie. Bijkomende symptomen kunnen abnormale vaginale bloedingen, pijn tijdens of na geslachtsgemeenschap, lage rugpijn of onvruchtbaarheid omvatten. Hoewel de oorzaak van deze aandoening onbekend is, omvat de behandeling meestal analgetische medicatie, hormoonbehandeling of een operatie.
Uteriene fibromen
Abnormale, niet-kankerachtige tumoren die in de spiercellen van de baarmoeder groeien, worden baarmoederfibromen genoemd. Ongeveer 20 procent van de vrouwen jonger dan 50 jaar zal fibromen ontwikkelen, schat de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC). Problemen veroorzaakt door baarmoederfibromen kunnen zware of pijnlijke menstruatiebloedingen, frequent urineren, lage rugpijn, pijn tijdens geslachtsgemeenschap of reproductieve problemen, zoals miskraam of onvruchtbaarheid, omvatten. De meest voorkomende vormen van behandeling voor baarmoederfibromen omvatten pijnmedicatie en chirurgie.
Premature ovariumfalen
Als uw eierstokken geen eicellen meer produceren voordat u 40 jaar oud bent, kunt u de diagnose vroegtijdig ovarieel falen krijgen. Bepaalde vrouwen met deze aandoening kunnen nog steeds onregelmatige menstruatiecycli doormaken, waardoor dit ovariumprobleem verschilt van de menopauze. Symptomen van voortijdig ovarieel falen zijn stemmingswisselingen, opvliegers, concentratiestoornissen, vaginaal drogen en verminderd libido. Hoewel vrouwen met deze aandoening nog steeds zwanger kunnen worden, kan het moeilijk zijn om te doen. Als u vroegtijdig ovarieel falen heeft, kan uw arts een oestrogeen vervangende therapie aanbevelen om u te helpen een normale menstruatiecyclus te hebben.
Polycysteus ovariumsyndroom
Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) komt voor wanneer uw eierstokken verhoogde niveaus van een specifiek type hormoon (androgenen) produceren. Verhoogde niveaus van het androgeenhormoon in het lichaam kunnen het normale ovulatieproces negatief beïnvloeden en met vloeistof gevulde cysten op de eierstokken veroorzaken.PCOS voorkomt de eierstokafgifte tijdens de menstruatiecyclus, wat onvruchtbaarheid bij vrouwen met deze aandoening veroorzaakt. Bijkomende symptomen van PCOS zijn bekkenpijn, acne, vette huid, haaruitval of overmatige haargroei op het lichaam of gezicht. Momenteel is er geen remedie voor PCOS, maar hormoontherapie kan helpen uw menstruatiecyclus te reguleren of uw huid op te ruimen.
Vulvovaginitis
Als u een infectie of overmatige ontsteking van de vagina- of vulva-weefsels krijgt, kunt u de diagnose stellen van een veel voorkomende aandoening die vulvovaginitis wordt genoemd. Deze aandoening heeft een aantal oorzaken, waaronder slechte hygiëne, bacteriën, virussen, gisten en seksueel overdraagbare aandoeningen. Symptomen van vulvovaginitis kunnen zijn vaginale jeuk en ontsteking, abnormale vaginale afscheiding, urinair ongemak of onplezierige vaginale geur. Behandeling van deze aandoening omvat meestal het gebruik van antischimmel- of antibiotica-medicatie (oraal of lokaal).