Nadelige reacties op jodiumetherapie

Jodium wordt gebruikt voor verschillende aandoeningen, zowel bij medische diagnose als als een vorm van behandeling voor een aantal aandoeningen van de schildklier. Bijwerkingen aan jodium zijn gelukkig zeldzaam. Ze kunnen variëren van milde reacties, bekend als "jodisme", tot mogelijk levensbedreigende reacties waaronder anafylaxie. Personen met een jodiumallergie moeten hun arts waarschuwen voordat ze beeldvorming of radiologische procedures ondergaan om potentieel gevaarlijke effecten te voorkomen.

Video van de dag

Bronnen van jodium

Jodium wordt door de schildklier opgenomen om schildklierhormoon te vormen, dat een cruciale rol speelt bij het in stand houden van de stofwisseling. Deze aandoeningen zijn relatief zeldzaam in de ontwikkelde wereld. Jodium wordt therapeutisch toegediend bij de behandeling van jodiumdeficiëntiestoornissen. Grote doses jodium kunnen paradoxaal genoeg de schildklier tijdelijk uitschakelen, en daarom kan het worden gebruikt bij sommige hyperthyroid-noodsituaties. Radioactief jodium wordt gebruikt bij de behandeling van de ziekte van Grave, een auto-immuunziekte die de hyperactiviteit van de schildklier kan veroorzaken.

Jodium is ook in verschillende andere bronnen te vinden. Contrastmiddelen worden door radiologen gebruikt in bepaalde diagnostische procedures en kunnen vrij jodium bevatten. Daarnaast is jodium te vinden in een aantal ontsmettingsmiddelen, evenals in gejodeerd zout, broodconserveringsmiddelen en zeevruchten.

Oral Iodine

Jodium dat oraal wordt ingenomen voor schildklierdeficiënties is meestal veilig. Bijwerkingen kunnen optreden wanneer overtollig jodium wordt ingenomen. Bijwerkingen zijn diarree, misselijkheid, maagpijn, lichte koorts en hoofdpijn. Jodium kan een metaalachtige smaak in de mond veroorzaken, gevoelloosheid of tintelingen in de handen en voeten en gezwollen speekselklieren. Allergische reacties op jodium zijn zeldzaam, maar kunnen netelroos, moeilijke ademhaling en benauwdheid op de borst zijn. Anafylische reacties, waarbij er een gevaarlijke daling van de bloeddruk is, een moeilijke ademhaling en een onregelmatige hartslag, komen zeer zelden voor bij jodiumtherapie.

Radioactieve jodiumetherapie

Radioactieve jodium-therapie wordt gebruikt bij de behandeling van de ziekte van Grave. De straling is meestal te laag om het risico op toekomstige schildklierkanker te vergroten. Het jodium kan lichte keelpijn, zwelling van de speekselklieren en misselijkheid veroorzaken die enkele uren kan aanhouden. Het gebruik van radioactief jodium kan echter een geleidelijke verslechtering van de schildklierfunctie veroorzaken en tot hypothyreoïdie leiden. Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, mogen geen radioactief jodium krijgen omdat dit schildklierdeficiënties bij de foetus kan veroorzaken.

Contrast Allergy

Jodium wordt gebruikt bij computergestuurde tomogorafie, oftewel CT, onderzoekt als contrastmiddel om afbeeldingen te verscherpen. Jodium dat wordt gebruikt in de radiologie kan verschillende reacties uitlokken. Hoewel de symptomen lijken op die van allergieën, hebben ze niet direct betrekking op het immuunsysteem en zijn ze dus niet allergisch.Milde reacties bestaan ​​uit huidroof, die zich kan manifesteren als rode, jeukende striemen over de huid die in de loop van de tijd kunnen variëren in grootte en vorm. Ze kunnen een aantal dagen meegaan. Angio-oedeem is een reactie van de weefsels onder de huid en kan wallen veroorzaken in het gelaat en in het strottenhoofd, wat ademhalen bemoeilijkt. Ernstigere reacties kunnen astmatische luchtwegvernauwing of zelfs een systemische reactie veroorzaken die bekend staat als anafylaxie.