Lichaamsbeweging en het effect op natriumniveaus

Oefening zorgt voor veel veranderingen in het lichaam. Afhankelijk van het type oefening en de intensiteit en duur ervan, kan oefenen de hartslag aanzienlijk verhogen, energie (calorieën) gebruiken en de lichaamstemperatuur verhogen. Om zichzelf te koelen reageert het lichaam door te transpireren of zweten. Zweten leidt op zijn beurt tot veranderingen in de bloedsomloop en verlies van vocht en vitale elektrolyten. Deze veranderingen kunnen een negatieve invloed hebben op lichaamsbeweging en competitie en kunnen mogelijk schadelijk zijn voor de gezondheid.

Video van de dag

Transpiratie

->

Zweet bestaat uit vloeistoffen en elektrolyten. Photo Credit: Erik Isakson / Blend Images / Getty Images

Transpiratie is een essentiële functie die het lichaam helpt de temperatuur te regelen. Zweet bestaat voornamelijk uit vloeistoffen en het elektrolytnatrium, evenals kleinere hoeveelheden kalium, calcium en magnesium. Hoewel individuen variëren, varieert het natriumgehalte van zweet kenmerkend van 25 tot 75 milieu-equivalenten per liter (mEq / L).

Functies van natrium

Natrium is een elektrolyt dat de waterniveaus in en rond de cellen van het lichaam helpt reguleren. Naast het reguleren van de waterbalans van het lichaam, speelt natrium ook een belangrijke rol bij het in stand houden van de normale bloeddruk en ondersteunt het het werk van zenuwen en spieren. Een lage natriumspiegel in het bloed wordt hyponatriëmie genoemd, terwijl een hoge natriumspiegel in het bloed hypernatriëmie wordt genoemd.

Veranderingen in natriumgehalte

->

Overmatige consumptie van water kan leiden tot een onevenwichtigheid in de natriumspiegel. Photo Credit: amanaimagesRF / amana images / Getty Images

Terwijl het lichaam transpireert tijdens het sporten, gaan vloeistoffen en elektrolyten verloren. Als een persoon niet voldoende vocht binnenkrijgt om verliezen tijdens de training te vervangen, kan uitdroging het gevolg zijn. Door deze lage vloeistofvolumes kan het natriumgehalte van het bloed worden geconcentreerd, wat resulteert in hypernatriëmie. Om uitdroging te voorkomen, gebruiken sporters vaak grote hoeveelheden water. Zoals gemeld in de Cleveland Clinic Journal of Medicine, met een overmatige waterinname, kan het individu overhydrateerd raken, waardoor het natriumgehalte in het bloed verdund raakt en resulteert in door inspanning geïnduceerde hyponatriëmie. In de meeste gevallen wordt door inspanning geïnduceerde hyponatriëmie veroorzaakt door een te grote hoeveelheid vrij water, die de soms enorme natriumverliezen die het gevolg zijn van transpireren niet kan volhouden.

Symptomen van Hyponatriëmie

Symptomen van natriumuitputting variëren afhankelijk van de hoeveelheid natrium die verloren is gegaan en hoe abrupt deze optreedt. Symptomatische hyponatriëmie kan optreden wanneer natrium in het plasma gedurende enkele uren snel daalt, volgens het American College of Sports Medicine.Hoe lager en hoe sneller het natrium valt, hoe groter het risico op ernstige complicaties.

Symptomen kunnen mild of ernstig zijn en omvatten hoofdpijn, braken, gezwollen handen en voeten, rusteloosheid, extreme vermoeidheid, verwarring en desoriëntatie en moeizame of moeilijke ademhaling. Als de natriumspiegels laag genoeg dalen, nemen de kansen toe voor convulsies, coma, zwelling en hersendruk, ademstilstand en de dood.

Voorkomen van natrium- en vloeistofonbalans

->

Het voorkomen van natrium- en vloeistofonevenwichtigheden is belangrijk. Photo Credit: Comstock / Stockbyte / Getty Images

Hyponatriëmie is de meest voorkomende medische complicatie van ultra-afstandsoefening en wordt als mogelijk ernstig erkend, zoals gemeld in de Cleveland Clinic Journal of Medicine. Het is moeilijk om specifieke vloeistof- en elektrolytinnames aan te raden, omdat de behoeften van een persoon variëren, afhankelijk van zijn zweetsnelheid, mate van warmteaccumulatie en dieet, evenals van de trainingsduur en omgevingsfactoren (zoals hitte en vochtigheid) tijdens het sporten. Het American College of Sports Medicine beveelt mensen aan aangepaste vloeistofvervangingsprogramma's te ontwikkelen die overmatige uitdroging voorkomen.

De routinematige meting van lichaamsgewichten vóór en na de training is handig voor het bepalen van de zweetsnelheid en aangepaste vloeistofvervangingsprogramma's. Monitoring van gewichtsverlies van 2 procent of meer vanaf een lichaamsgewicht van de basislijn is raadzaam. Een basis lichaamsgewicht moet worden verkregen in de ochtend voorafgaand aan elke oefening en in een goed gehydrateerde toestand. Het individu moet 20 tot 24 vloeibare ounces water drinken voor elke verloren pond.

Consumptie van dranken die elektrolyten en koolhydraten bevatten, kan de balans tussen vocht en elektrolyten ondersteunen en de prestaties verbeteren, vooral bij evenementen die langer dan een uur duren.