De geschiedenis van de Olympische sprint

De Olympische Spelen zijn aanzienlijk veranderd sinds hun bescheiden begin in het oude Griekenland. Aanvankelijk mochten alleen Grieken meedoen; nu zijn de Olympische Spelen een wereldwijd evenement. De oude Griekse Olympische Spelen hadden weinig evenementen in vergelijking met hun moderne incarnatie. Er bestond geen wintersport, en hoewel individuele concurrentie de oude Olympische spelen domineerde, omvat de moderne versie teamsporten, zoals basketbal. Niettemin is één ding door de geschiedenis heen constant gebleven, en dat is dat sprinten altijd een belangrijke rol heeft gespeeld in de Olympische Spelen.

Video van de dag

Het begin

De eerste Griekse Olympische Spelen vonden plaats in 776 voor Christus. Het duurde één dag en bracht offers ter ere van de Griekse goden, vooral Zeus. Het enige atletische evenement was een sprint van het ene eind van de renbaan naar het andere. Het heette een stadion of stade en de afstand was ongeveer 630 voet. Deze enkele hardloopwedstrijd bleef het enige atletische evenement in verschillende opeenvolgende Olympische Spelen.

De Olympiade

Net als hun moderne tegenhanger, vonden de Griekse Olympische Spelen om de vier jaar plaats. De periode van vier jaar tussen de Olympische Spelen werd een Griekse tijdsmaat, de Olympiade. Ongeveer 400 jaar lang werd elke Olympiade genoemd naar de atleet die de loopwedstrijd had gewonnen tijdens de laatste Olympische Spelen. Bijvoorbeeld, omdat een atleet genaamd Koroibos de winnaar was in de eerste Olympische Spelen in 776, werd de daaropvolgende periode van vier jaar de Olympiade van Koroibos genoemd.

Uitbreiding van Olympische Spelen

Uiteindelijk werden de Olympische Spelen een vijfdaags evenement en omvatten andere wedstrijden, zoals boksen en de vijfkamp. In de vijfkamp nam de atleet deel aan vijf evenementen, waaronder een sprint. Er was ook een sprint twee keer zo lang als een stade. De originele stade bleef echter de belangrijkste gebeurtenis, en de populariteit bleef voortduren tot keizer Theodosius I de spelen afschafte in 394 A. D.

Vroege opwekkingspogingen

De Fransen probeerden de Olympische Spelen tijdens de Franse Revolutie nieuw leven in te blazen. Er werden drie jaar op rij wedstrijden gehouden van 1796 tot 1798. De Fransen hadden onlangs het metrieke stelsel uitgevonden, dus voor het eerst deden Olympische atleten mee aan racebanen gemeten in meters. Hardloopwedstrijden werden ook opgenomen in andere pogingen om de Olympische Spelen nieuw leven in te blazen, zoals het Grand Olympic Festival, dat in 1860 plaatsvond in Liverpool. Griekenland heeft ook op hetzelfde moment geprobeerd de Olympische Spelen nieuw leven in te blazen. Deze opwekking, Olympia of Zappas genaamd, bevatte een re-enactment van de oude stadesprint.

Moderne Olympische Spelen

Toen de moderne Olympische Spelen in 1896 begonnen, voerden sprinters een 100-meter dashboard en een dashboard van 400 meter. Een 200-meter dashboard werd toegevoegd in de Olympische Spelen van 1900, en teams van vier sprinters begonnen estafettewedlopen te runnen in de Olympische Spelen van 1912.Dames sprintevenementen werden toegevoegd in de Olympische Spelen van 1928. Het formaat van de races is veranderd. Touwen, die oorspronkelijk de sprintbanen scheidden, werden uiteindelijk weggegooid. Olympische sprinters begonnen eerst wedstrijden vanuit een staande positie, soms met starthekken die opengingen toen de race begon, maar startblokken werden geïntroduceerd op de Olympische Spelen van 1948 en hardlopers beginnen nu vanuit een gehurkte positie. De rijomstandigheden zijn verbeterd. In 1956 begonnen Olympische sprinters op synthetische circuits te lopen en sportkleding werd lichter en gebruiksvriendelijker. De prestaties zijn in de loop van de jaren verbeterd. Bij de Olympische Spelen van 1986 won Thomas Burke bijvoorbeeld het 100-meter-streepje in een tijd van 12. 0 seconden, maar in 2008 leidde Usain Bolt het in 9. 69 seconden om een ​​wereldrecord neer te zetten.