Eetstoornissen en kauwgom kauwen

Personen die door eetstoornissen worden getroffen, nemen extreem tot aan het diëten in een poging hun gewicht en vorm te beheersen. Velen nemen deel aan gevaarlijke praktijken, waaronder ernstige caloriebeperking, dwangmatige oefeningen en zelfopgewekt braken. Subtiele tekenen kunnen ook duiden op ongeordende eetgewoonten. Een daarvan is overmatig kauwen van suikervrije kauwgum. Wat traditioneel bedoeld was voor het opfrissen van de adem, is een methode geworden voor gewichtsbeheersing bij geobsedeerde voeding, waarvan de meerderheid vrouwelijk is. Terwijl suikervrije kauwgom over het algemeen als veilig wordt beschouwd, zelfs gepromoot voor gebitgezondheid wanneer het met mate wordt gekauwd, verdient de overmatige consumptie die vaak wordt gezien bij mensen met eetstoornissen reden tot bezorgdheid.

Video van de dag

Voedingsprofiel

Personen die getroffen zijn door een eetstoornis verbruiken gemiddeld vier keer meer suikervrije kauwgom per week dan de gemiddelde persoon, zoals gerapporteerd in het nummer van mei 2006 van het "International Journal of Eating Disorders." Er zijn een aantal redenen geopperd waarom mensen met een eetstoornis op zo'n grote hoeveelheid kauwgum kauwen, met als primaire verklaring het voedingsprofiel van kauwgum. Suikervrije kauwgom bevat een onbeduidend aantal calorieën en is verstoken van alle andere voedingsstoffen, waaronder koolhydraten en vet. Het gebrek aan voedselenergie maakt suikervrije kauwgom aantrekkelijk voor diegenen die hun calorie-inname drastisch beperken.

Voedselvervanging

Bij extreme inspanningen om de energie-inname te verminderen, vervangen mensen met eetstoornissen vaak suikervrije kauwgom als voedsel. Fysiologisch voldoet de handeling van kauwgom tijdelijk hongergevoel, maar het effect is van korte duur. Het kauwen signaleert het lichaam dat het voedsel onderweg is, waardoor de productie van speekselenzymen en maagzuur wordt geïnitieerd. Maar als er geen voedsel wordt verstrekt, worden deze stoffen niet direct afgebroken en hun aanwezigheid verlengt het hongergevoel. Dit gevoel triggert een persoon met een eetstoornis om nog een stukje kauwgom in haar mond te gooien, in de hoop het ongemak te verlichten.

Kauwgom kauwen wordt ook gebruikt om de sociale druk van eten aan te pakken. Maaltijden kunnen bijzonder stressvol zijn voor iemand met een eetstoornis als de aandacht wordt gevestigd op hoe veel of hoe weinig ze eet. Tijdens het plukken van eten kan ze kauwgom kauwen in een poging te lijken alsof ze in feite een gewone maaltijd eet.

Kauwgom en hersensignalen

Hersenenchemie stimuleert mensen met eetstoornissen om voortdurend naar een andere reep kauwgom te reiken. Zoals beschreven in het mei 2006 nummer van het "Journal of International Eating Disorders", produceert een halfstabiliteitsstaat, zoals gebruikelijk bij anorexia nervosa, een verhoogde gevoeligheid voor smaak en geur, aangeduid als orosenory-stimulatie.Omdat de angst voor gewichtstoename voorkomt dat de persoon met een eetstoornis voldoende voedsel binnenkrijgt om aan deze behoefte te voldoen, wordt kauwgum kauwen vervangen.

De fysieke kauwfunctie kan zelf bijdragen aan overmatig gebruik van kauwgom bij mensen met een eetstoornis. Een in 2005 gepubliceerde studie in het "Journal of Medical and Dental Sciences" vond de ritmische aard van kauwgom kauwen om de productie van serotonine te verhogen. Serotonine, een neurotransmitter in de hersenen die het welbevinden verhoogt, wordt vaak verstoord bij mensen met depressie, angst en eetstoornissen. Dus voor deze indivduals dient een verhoging van de productie van serotonine als een positieve versterking voor herhaald kauwgom kauwen.

Specifieke gevaren

Naast de fysieke en emotionele gevolgen van eetstoornissen, zijn specifieke gevaren verbonden aan overmatig kauwen op kauwgom. Suikervrije kauwgums worden vaak gezoet met sorbitol, een suikeralcohol lager in energie dan gewone suiker, deels als gevolg van de slechte opname in de dunne darm. Sorbitol is een laxeermiddel en als het wordt geconsumeerd in overmatige hoeveelheden, kan het gastro-intestinale problemen veroorzaken, zoals een opgeblazen gevoel, buikpijn en chronische diarree. De gevaren van overmatige inname van sorbitol werden benadrukt in een artikel dat verscheen in de januari 2008 publicatie van het "British Medical Journal." Ernstige darmproblemen waren direct gerelateerd aan de overmatige inname van sorbitol door studiedeelnemers, vaak meer dan 30 g per dag, of de hoeveelheid sorbitol die werd aangetroffen in ongeveer 24 suikervrije kauwgom. Het feit dat mensen met eetstoornissen vaak laxeermiddelen gebruiken om gewichtsverlies te bevorderen, brengt verder de gevaren van overmatige kauwgom kauwgom met zich mee. Uitdroging en elektrolytenonbalans als gevolg van misbruik van laxeermiddelen kan fataal zijn.

Constante kauwgom kan leiden tot kaakproblemen, waaronder temporomandibulair gewricht (TMJ) aandoeningen, die chronische pijn veroorzaken.

Kauwgom noch overdreven noch met mate ondersteunen normale eetgewoonten voor mensen met een eetstoornis. De kunstmatige zoetheid en orosensorische stimulatie door suikervrije kauwgom biedt geen mogelijkheid tot regulering van de honger en kan de geleerde associatie tussen voedselzoetheid en calorische dichtheid verstoren.