Negatieve feedbackoefening en hartslag

Of u nu in rust bent of traint, fysiologische functies moeten binnen een nauw bereik blijven om te overleven. Negatieve feedbacklussen werken om fysiologische parameters zoals de hartslag binnen dit streefbereik of homeostatisch setpunt te houden. De gemiddelde rusthartslag moet bijvoorbeeld tussen 60 en 100 slagen per minuut blijven, volgens de National Institutes of Health. Zonder negatieve feedbacklussen zou er weinig regulering van cruciale fysiologische functies zijn.

Video van de dag

Achtergrond

Een negatieve feedbacklus werkt door het aanpassen van een uitvoer, zoals de hartslag, als reactie op een verandering in invoer, zoals de bloeddruk. Een basislus bestaat uit een receptor, een controlecentrum en een effector. Als u in rust bent en uw bloeddruk stijgt, detecteren drukreceptoren in uw halsslagader deze verandering in de invoer en sturen zenuwimpulsen naar de medulla van uw hersenen of controlecentrum. Dit geeft aan dat de hersenen zenuwimpulsen verminderen die uw hartspier, een effector, stimuleren om samen te trekken. Je hart trekt minder snel samen en je output of hartslag daalt, waardoor je bloeddruk daalt tot binnen de streefwaarden.

Oefening en hartslag

Wanneer u traint, zetten uw spierweefsels voedingsstoffen zoals glucose om in chemische energie in een proces dat aërobe celademhaling wordt genoemd. Aërobe ademhaling vereist zuurstof, zodat uw spierweefsel meer zuurstof nodig heeft om een ​​hogere energieoutput te behouden tijdens het trainen. Zuurstof komt je longen binnen en bindt zich aan hemoglobine in je bloed, dat het naar je spierweefsel transporteert. Je lichaam verhoogt je hartslag en bloeddruk tijdens het trainen om de bloedtoevoer naar je spierweefsel te vergroten en te voldoen aan de toegenomen vraag naar zuurstof.

Oefening en negatieve feedback

De toename van uw hartslag en bloeddruk tijdens het trainen is niet fysiologisch abnormaal; uw lichaam verhoogt de bloedtoevoer naar spierweefsel als reactie op de toegenomen vraag naar zuurstof. De homeostatische setpoints van de hartfrequentie en de bloeddruk zijn daarom "opnieuw ingesteld" hoger. Bijvoorbeeld, wanneer u krachtig traint, kan uw hartslag volgens de Cleveland Clinic toenemen tot wel 200 slagen per minuut, afhankelijk van uw leeftijd en fitnessniveau. Negatieve feedbacklussen werken vervolgens om de hartslag en bloeddruk binnen deze nieuwe hogere doelbereiken te houden. Nadat u uw spierweefsel hebt gebruikt, vraagt ​​u niet langer zoveel zuurstof en worden uw homeostatische setpoints teruggezet naar hun oorspronkelijke doelbereik.

Overwegingen

Tijdens het trainen werken negatieve feedbacklussen om homeostatische setpoints te behouden anders dan hartslag en bloeddruk.Uw bloed-pH moet bijvoorbeeld binnen een nauw bereik van 7. 35 tot 7. 45 blijven om cruciale fysiologische processen te laten plaatsvinden. Wanneer u oefent, verbruiken uw spierweefsels zuurstof en produceren ze koolstofdioxide als afvalproduct. Koolstofdioxide is zuur en wanneer het zich ophoopt in je lichaam, vermindert de pH-waarde van je bloed. Chemoreceptoren in uw bloedvaten detecteren deze pH-verandering en signaleren uw hersenen om de ademhalingsfrequentie van uw longen te verhogen, zodat u sneller overtollig kooldioxide uitademt en uw bloed-pH weer binnen het doelbereik verhoogt.