Mono-symptomen

Mononucleosis, ook als mono wordt bedoeld, is een besmettelijke ziekte die door een virus wordt veroorzaakt. Vaak wordt het de zoenziekte genoemd en het virus gaat van persoon tot persoon over na contact met geïnfecteerd speeksel of slijm. Behandeling voor het virus omvat rust, vloeistoffen en vrij verkrijgbare pijnstillers. De eerste tekenen en symptomen die met deze aandoening gepaard gaan, bootsen veel andere virussen na. Individuen beginnen symptomen te vertonen vier tot zes weken na blootstelling, volgens de American Academy of Family Physicians.

Video van de dag

Keelpijn

De eerste symptomen van mononucleosis zijn een zere keel die in een paar dagen erger wordt. Witte vlekken kunnen de amandelen bedekken, volgens Medline Plus. De symptomen van de keelpijn kunnen een bacteriële keelontsteking nabootsen, maar antibiotica zullen de toestand niet verbeteren.

Koorts

Een laaggradig koorts kan gepaard gaan met het monovirus. Behandeling van de koorts met medicatie zoals paracetamol of ibuprofen zorgt voor comfort. De koorts geassocieerd met het virus duurt over het algemeen 10 dagen of minder. Een koorts groter dan 101. 5 graden F die niet reageert op medicatie moet worden geëvalueerd door een arts.

Gezwollen lymfeknopen

Lymfeklieren zijn klieren die op verschillende plaatsen in het lichaam worden aangetroffen. Het doel van lymfeklieren is om het immuunsysteem te helpen bij het filteren van vreemde voorwerpen in het lichaam, zoals een virus. Tijdens een mono-infectie zijn de lymfeklieren in de nek vaak opgezwollen en zacht. Deze zwelling kan tot een maand aanhouden.

Vermoeidheid

Vermoeidheid is het meest waarschijnlijke slopende symptoom dat gepaard gaat met mono. De vermoeidheid kan enkele maanden na de eerste infectie duren.

Spierzwakte en pijn

Een algemene spierpijn en -zwakte komen voor bij personen met mononucleosis. De spieren kunnen ook stijver aanvoelen dan normaal.

Verminderde eetlust

Naast een algeheel gevoel van onbehagen, kunnen mensen een verminderde eetlust ervaren. Het aanmoedigen van vloeistoffen om uitdroging te voorkomen is belangrijk, vooral met de verminderde voedselinname.

Vergrote milt

De milt, gelegen in het gebied linksboven in de buik, kan vergroot en teder worden met het mononucleosis-virus omdat het helpt bij de bestrijding van het virus. Een arts kan de gezwollen milt voelen wanneer hij op de buik drukt. Rust is belangrijk om de scheuring van dit orgaan te voorkomen. Over het algemeen keert de milt binnen vier weken terug naar de normale grootte.

Uitslag

Een roze uitslag kan zich ontwikkelen met een mono-infectie op het lichaam. Deze uitslag lijkt op een uitbarsting van mazelen. Het voorschrijven van onnodige antibiotica om een ​​keelinfectie te behandelen verhoogt de kans op het ontwikkelen van de uitslag.