De spijsvertering van kaas bij mensen

Kaas wordt geleverd in verschillende smaakvariëteiten met verschillende hoeveelheden eiwit en vet, en het heeft een laag koolhydraatgehalte. De vertering van kaas houdt in dat deze macronutriënten worden afgebroken tot moleculen die klein genoeg zijn om door uw darmen te worden opgenomen. Het proces vindt plaats tussen uw mond en uw dunne darm, met hulp van uw lever, galblaas en pancreas.

Video van de dag

Eiwit

Het eiwit in kaas bestaat uit lange ketens van aminozuren die aan elkaar zijn verbonden en zijn gevouwen tot een driedimensionale structuur. De spijsvertering van kaasproteïne begint in de zure omgeving van uw maag, waar maagsap het eiwit in een lange streng denatureert of ontvouwt. Het spijsverteringsenzym pepsine, vrijgemaakt uit de cellen die je maag bekleden, knipt vervolgens de streng in kleinere eiwitstukken. Terwijl deze zich van uw maag naar uw dunne darm verplaatsen, scheidt uw pancreas extra enzymen af ​​om de eiwitstukken in individuele aminozuren te verteren. De cellen van uw dunne darm absorberen de aminozuren die door de kaasvertering vrijkomen voor transport naar uw lever- en spierweefsel.

Vet

Kaas biedt uw dieet variabele hoeveelheden melkvet, voornamelijk in de vorm van triglyceriden. Triglyceriden bestaan ​​uit drie vetzuurketens verbonden aan een glycerolhoofdketen en de vetzuren in kaas zijn overwegend verzadigd. Met andere woorden, de vetzuren in kaas bevatten hoge niveaus van waterstofatomen gebonden aan de koolstofatomen die de vetzuurketen vormen, resulterend in een type vet dat vast is bij kamertemperatuur. Het vet in kaas dat je eet, ondergaat het grootste deel van zijn spijsvertering zodra het door je maag in je dunne darm komt. Hier, een stof genaamd gal - gesynthetiseerd door je lever en opgeslagen in en afgescheiden door je galblaas - vermengt zich met het vet, waardoor het in water oplosbaar is. Zodra dit gebeurt, knipt het lipase van de spijsverteringsenzym, uitgescheiden door uw alvleesklier, de triglyceriden van de kaas in glycerol en enkele vetzuren. Deze componenten zijn nu klein genoeg voor opname door uw dunne darm.

Koolhydraten

De kleine hoeveelheid koolhydraten in kaas bestaat voornamelijk als suikers zoals lactose, sucrose en maltose. Deze suikers zijn disacchariden, of eenheden van twee monosacchariden samengevoegd. De digestie van kaas-disacchariden vindt plaats in uw dunne darm, waar cellen specifieke enzymen uitscheiden om elk disaccharide voorafgaand aan de absorptie te splitsen in de monosacchariden daarvan.

Overwegingen

Naast de macronutriënten bevat kaas ook vitamines en mineralen. Deze voedingsstoffen hebben echter geen spijsvertering nodig omdat ze al klein genoeg zijn om de darmcellen te absorberen. Een voedingscomponent die met name aan kaas ontbreekt, is vezels, die weliswaar geen spijsvertering ondergaan, maar die wel bijdragen aan uw spijsvertering.Het consumeren van overmatige kaas zonder extra voedingsvezels kan leiden tot obstipatie.