Mijn kind eet erg langzaam en heeft geen aandacht voor eten

Vraag elke voorschoolse leerkracht of kinderarts om een ​​opsomming te geven van de vijf belangrijkste zorgen van ouders, en voedselproblemen staan ​​vaak hoog op de lijst. Veel peuters en kleuters eten langzaam of tonen desinteresse in voedsel. Het probleem neemt gewoonlijk af naarmate kinderen ouder worden - hoewel een langdurige of ernstige desinteresse in voedsel een indicatie kan zijn voor een eetstoornis of een gezondheidsprobleem. Raadpleeg uw kinderarts als u een serieuzere eetproblematiek vermoedt.

Video van de dag

Gedrag

De meeste kinderen maken periodes door dat ze achterblijven. Jonge kinderen hebben over het algemeen minder interesse in voedsel tussen de 2 en 3 jaar, omdat de groei vertraagt ​​en ze mobieler worden. Jonge kinderen zijn op deze leeftijd vaak meer geïnteresseerd in spelen dan in eten. U kunt tijdens een groeispurt een toename van de eetlust opmerken, gevolgd door desinteresse in voedsel. Peuters en kleuters hebben vaak een zeer beperkte voorkeur voor voedsel en kunnen weigeren om nieuwe voedingsmiddelen te proberen. Als kinderen de lagere school binnenkomen, matigen hun eetgewoonten gewoonlijk. Ze hebben de neiging om elke dag een meer voorspelbare hoeveelheid voedsel te eten en zijn meestal bereid om meer nieuwe dingen te proberen. Zolang je kind gezond en groeiend is, krijgt ze waarschijnlijk voldoende voeding, ondanks de neiging om langzaam te eten of desinteresse te tonen.

Etenstijdoplossingen

Om gezond eten te stimuleren, modelleer u gezond eten. Veel kinderen die kieskeurige eters zijn, hebben ouders die duidelijke voedselvoorkeuren hebben. Bied maaltijden aan tafel aan op voorspelbare tijden en sta het kind niet toe tijdens het eten televisie te kijken. Eet als een gezin en maak maaltijden tot een plezierige, sociale ervaring. Bied bij elke maaltijd een verscheidenheid aan voedsel, wetende dat je 10 keer een item moet introduceren voordat een kieskeurige eter het probeert. Serveer minstens één voedsel waarvan u weet dat uw kind dat lekker vindt, en voedingsmiddelen die minder voorkeur hebben. Geef uw kind voldoende voedsel om het gewenste voedsel te serveren om de honger te onderdrukken. Als het kind om seconden vraagt, geeft u gewoon aan dat ze de andere voedingsmiddelen moet proberen voordat ze seconden maken. Sta haar toe om het voedsel te proberen. Raak niet betrokken in een machtsstrijd. Stel een timer in op 45 minuten voor de maaltijd. Wanneer de timer afgaat, verwijdert u de platen en gaat u verder met een andere activiteit.

Snacktijdideeën

De meeste kinderen eten gemakkelijk snacks. Plaats je kast en koelkast met gezonde snacks om te profiteren van deze gewoonte. Gedroogd en vers fruit, yoghurt, string cheese, wortelstokjes, volkoren crackers en bagels kunnen extra voedingsstoffen bieden voor de kieskeurige eter. Vermijd bewerkte voedingsmiddelen met veel suiker en vet, evenals frisdrank en overmatig vruchtensap. Jonge kinderen met een kleine orale motorvertraging hebben vaak moeite met het bijten in hele voedingsmiddelen, zoals broodjes.Voedsel in kleine stukjes snijden, moedigt het kind vaak aan om meer te eten. De meeste kinderen zijn dol op hapjes of voedsel dat met dips wordt geserveerd. Serveer vlees met ketchup of barbecuesaus, fruit en graham crackers met yoghurt en groenten met ranch dressing.

Wanneer hulp zoeken

Voor sommige kinderen gaan eetproblemen verder dan alleen een desinteresse in voedsel. Kinderen met allergieën, reflux, vertragingen in de orale motoriek of andere problemen kunnen een pediatrische eetstoornis ontwikkelen. Veel kinderen met autisme, het Asperger-syndroom, het Downsyndroom of sensorische verwerkingsstoornissen kunnen eetproblemen hebben. Deze kinderen kunnen voedsel compleet weigeren, spugen voedsel, huilen tijdens maaltijden, vragen om te worden gevoed door een volwassene of geven de voorkeur aan vloeistoffen boven voedsel. Praat met de kinderarts van uw kind als de groei van uw kind vertraagd is of als de bovenstaande suggesties zijn eetgewoonten niet verbeteren. Voedingsklinieken kunnen eetstoornissen identificeren en aanpakken. Soms moet een kind met een ernstige eetstoornis op een sonde worden geplaatst, maar dit is een laatste redmiddel.