Rotsklimmen Gewicht-tot-spierratio

legt een bekwame bergbeklimmer zoveel mogelijk gewicht op zijn skelet, waarbij hij zijn spieren alleen inschakelt wanneer dat nodig is om veilig te blijven of vooruitgang te boeken. Desondanks gebruikt het klimmen van een gezicht nog steeds elke spier in het lichaam van tijd tot tijd. De gewicht / spier-verhouding van een klimmer kan een diepgaand effect hebben op hoe goed en gemakkelijk hij de bewegingen en technieken van deze specifieke sport uitvoert.

Video van de dag

Basisprincipes van rotsklimmen

Oppervlakkig gezien lijkt rotsklimmen eenvoudig. Je grijpt naar ruimen in de rotswand en klimt op. Echter, zorgvuldige aandacht voor gewichtsverdeling, voetplaatsing en hoe u de steen vastpakt, kan het verschil betekenen tussen succes en falen. Deze technieken zijn erop gericht om de spieren zo min mogelijk te belasten. Bergbeklimmers zoeken bijvoorbeeld voetsteunen waarmee ze rechtop kunnen staan ​​en hun gewicht op hun heupen en voeten kunnen nemen - in plaats van zich met hun veel kleinere handen en armen vast te klampen aan het gezicht.

Gewicht-tot-spierverhouding

Gewicht-spierverhouding is geen specifiek getal dat is afgeleid van een formule. In plaats daarvan is het een beschrijvende term die beschrijft hoe sterk iemand is in vergelijking met haar lichaamsgewicht. Een persoon met een hoge gewicht / spier-ratio is licht voor haar lengte, terwijl een persoon met een lage ratio zwaar is voor haar kracht. Je ziet ook dit kenmerk, de verhouding tussen sterkte en gewicht.

Hoog in gewicht tot spier

Klimmers met een hoge gewicht-spierverhouding hebben de neiging om meer succesvol te zijn. Omdat hun spieren minder gewicht dragen in vergelijking met hun capaciteit, kunnen ze stevigere grepen vasthouden en voor langere periodes klimmen zonder moe te worden. Klimmers met dit kenmerk worden echter soms lui. Ze zijn sterk genoeg om te klimmen zonder uitstekende techniek - wat kan betekenen dat je nooit een goede klimtechniek leert. Aangezien kracht uiteindelijk zal vervagen met de leeftijd, kan dit het beklimmen voor hen moeilijker maken naarmate de jaren vordert.

Laag gewicht-tot-spierkracht

Met een lage gewicht-tot-spierverhouding is klimmen moeilijker - net als een klimmer vragen met een hogere ratio om een ​​gezicht te beklimmen terwijl hij een zware rugzak draagt. Om het klimmen gemakkelijker te maken, moet een atleet met dit lichaamstype speciale aandacht besteden aan de vorm. Technieken zoals skeletachtig hangen en op zijn voeten zetten zullen zijn botten en gewrichten aantasten in plaats van zijn spieren - waardoor zijn lage gewicht-tot-spierverhouding minder hinderlijk is.

Verbetering van de gewicht / spierratio

Het goede nieuws over klimmen met een lage gewicht / spier-ratio is dat de activiteit zelf waarschijnlijk helpt om dat kenmerk te verbeteren. Bergbeklimmen heeft niet de neiging om je te belasten, maar het kan de toon, kracht en uithoudingsvermogen van je hele lichaam snel verbeteren. Als u te zwaar of zwaarlijvig bent, kunt u ook bijdragen aan een betere verhouding door af te vallen door middel van voeding en cardiovasculaire oefeningen.